Over mij

Ik groeide als oudste dochter op in groot gezin met 3 broertjes en 1 zusje. Al heel vroeg in mijn leven werden we als gezin geconfronteerd met groot verdriet. Deze gebeurtenis was een markeerpunt in mijn jonge leven. Op mijn plek als oudste dochter voelde ik mij verantwoordelijk. Dit verdriet gaf mij extra voelsprieten. Ik voelde mij verantwoordelijk als er verdriet was. Het voelde als mijn taak om voor mensen te zorgen. Was iemand boos ging ik lijmen en zoeken naar mogelijkheden om het weer “goed” te maken. Dat ik dit deed vond ik niet meer dan normaal. Ik zag het als mijn taak. Naast dit grote verdriet was er ook veel liefde en erkenning. Ik was als kind het zonnetje in huis. In mijn leefwereld was het glas vaak half vol. Alles komt wel goed. Lukt het niet rechtsom dan gaan we links. Ook goed. Op de basisschool werd ontdekt dat ik dyslexie had. Dat maakte school voor mij een uitdaging en zoektocht. Een uitdaging om met dyslexie mijn weg te vinden. Een zoektocht naar mijn kwaliteiten en talenten. Ik was een tikkie naïef en enorm nieuwsgierig. Flexibel als barbapapa en zo vrolijk als Alfred J. kwak overleefde, en genoot ik van mijn kindertijd. Als kind al was ik als een vis in het water in groepen. Op school of bij de sportvereniging…ik voelde me comfortabel in de leidersrol. Ik ging na school werken in de gehandicaptenzorg. Dat paste als een jas. Ik kon naar hartenlust zorgen voor mensen. Als er lastige gesprekken te voeren waren dan kon ik mijn skills die ik als oudste dochter ontwikkeld had, goed inzetten. Mensen, systemen en hun gedrag vind ik razend interessant. Ik volgde in de loop van de jaren veel opleidingen die antwoord gaven op vragen waarom mensen en systemen doen wat ze doen. Als een spons en op het puntje van mijn stoel heb ik vooraan in de klas gezeten. Deze opleidingen hebben mij vooral antwoorden gegeven op de vraag waarom ik doe wat ik doe. Ik heb in de spiegel gekeken. Herkennen, voelen en aankijken waar het pijn gedaan heeft. Om vanuit daar te kiezen voor een andere route. Waarbij mijn ontwikkelde voelsprieten mij een helder kompas bieden.

Een reis die mij als mens en professional verrijkt heeft.

Al meer dan 10 jaar coach ik leiders & teams. Ik maak patronen zichtbaar die voor jou of je team in de weg staan.

Met een systemisch bril kijk ik naar het hele systeem en werk daar op de onderstroom:  de onzichtbare dynamieken. Ik ondersteun en geef ruimte voor groei en ontwikkeling. Een ruimte die veiligheid voor leiders en teams geeft om naar zichzelf te kijken zonder oordeel of schuld. Daar ligt de opening naar een gezonde werkomgeving waar mensen voorbij kunnen groeien en niet helpende patronen. Dat wat vast zat weer los te maken zodat gaat systemen weer gaan stromen.